In de rubriek ‘Op de brug bij…’ maken we nader kennis met een lid van de Nederlandse Vissersbond, om meer te weten te komen van de persoon achter de visser. In deze editie komt Koos de Visser uit Moerdijk aan het woord.
Twitter-visser
Het treft. Het Nederlands Visbureau heeft de garnaal voor november uitgeroepen tot ‘vis van de maand’. Tijd dus voor Koos de ‘twitter-Visser’ om daaraan een tweetje te wijden. Koos de Visser is de trotse schipper annex eigenaar van de GO-58 Jakoriwi, een 22,3 meter lange 300-pk sterke garnalenkotter. Hij is 52 jaar, getrouwd met Karin en vader van zoon Niels (21), die het roer niet overneemt van vader.
“Nee, hij heeft toegepaste biologie gestudeerd en werkt nu bij een zaadveredelingsbedrijf. Visserij is wel een grote hobby, maar niet als broodwinning,” merkt vader Koos op.
De #HollandseGarnaal
De fijnste en lekkerste van allemaal !
Krijg extra aandacht in,
Vis van van de maand November
Zie ook #visrecepten.nl pic.twitter.com/dJQtXWvbiR— koos de visser (@Koos_GO58) 1 november 2017
Vissersbloed begon te stromen
Koos’ hart ligt van jongs af aan bij de garnalenvisserij. Al jong ging hij met zijn vader mee de zee op en hoewel hij destijds wel eens last had van zeeziekte, begon het vissersbloed toch te stromen. Na de LTS en de Visserijschool monsterde hij eerst nog aan op de GO-29. De GO-58 was nog in aanbouw op de werf Welgelegen in Zoutkamp. Eind 1984 kwam dat laatste schip met de exotische naam Jakoriwi – “Vader had het schip vernoemd naar de kinderen: Jan, Koos, Ria en Wim” – in de vaart en kon Koos het vak van schipper in de praktijk onder de knie krijgen.
Koos: “Het is qua visserij een multifunctioneel schip. Ik vis nu met een SeeWing op garnalen. Van zondagnacht tot woensdag, dan komen we binnen om te lossen en vissen daarna verder tot de vrijdag. Als de garnalenvisserij hier minder wordt, kunnen we eerst kiezen om noordelijker te gaan vissen. In de winter maak ik dan weekreizen richting Deense kustwateren. We landen dan aan in Büsum, Duitsland.”
“Ook kan ik overschakelen op de visserij op Noorse kreeftjes, langoustines, met de quadrig. We varen meestal met een bemanning van drie en ons visgebied strekt zich uit van de Belgische tot aan de Deense kustwateren. We kunnen ook vissen op tong en schol, maar dat heb ik al een paar jaar niet meer gedaan. Dat geldt ook voor de kabeljauw, daar kunnen we ook op vissen met een bordentuig, maar de laatste jaren zit die vis veel noordelijker dan waar wij vissen.”
Wat vindt je zo boeiend aan je vak?
“Dat is voor mij de natuur om me heen. Een mooie zonsopkomst, een goede vangst. In mijn vrije tijd ben ik ook veel in de natuur, vissen, met mijn sloep varen door de Biesbosch, foto’s maken van de natuur. Verder hou ik van de afwisseling, zoals het switchen van garnalen naar Noorse kreeftjes. Maar ook nieuwe dingen bedenken en in de praktijk brengen geeft me veel voldoening. Ik heb geleerd voor het vak timmerman en hou ervan zelf dingen te maken. Dat verklaart waarom ik ook betrokken ben bij verschillende innovatietrajecten, zoals de SeeWing waar ik nu mee vis. Momenteel werken we aan het Sepnep, het nieuwe net voor selectiever vissen op langoustines. Die ligt nu op de kant in de schuur, want de garnalenvisserij blijft tot nog toe goed dit jaar.”
En zelf een nieuw schip laten bouwen?
“Nieuwbouw heb ik een paar jaar terug nog overwogen, met in mijn achterhoofd de mogelijkheid dat mijn zoon wellicht het roer zou willen overnemen. Hij heeft nu voor een andere loopbaan gekozen. Daarom kies ik er nu voor om te investeren in wat ik heb. Dit schip goed onderhouden, dat is voor mij voldoende.”
Wat zijn de mindere kanten aan het vissersvak?
Koos: “Het is altijd minder prettig werken aan boord als het slecht weer is. Zeker als je verder weg bent van huis. Geef mij maar een rustige zee. Verder vind ik alle regelgeving waar je rekening mee moet houden een onprettige bijkomstigheid. Zeker als je vanwege Natura2000 niet meer mag vissen in bepaalde gebieden en daar dan wel een hopperzuiger bezig ziet. Of dat er windparken worden neergezet.”
Hij vervolgt: “Wat mijn plezier in het werk het meest bederft, is wat er in de media steeds weer aan negatieve dingen worden geroepen over de visserij. Het is vaak roeptoeteren. Ongefundeerd. Zoals nu weer het nieuws van het Wereld Natuur Fonds, dat wij – de sleepnetvissers – verantwoordelijk zijn voor de afname van het bodemleven in de Noordzee. Garnalen zijn ook bodemleven en de visserij daarop wordt steeds duurzamer.”
“Van de milieugroepen krijg ik steeds meer de indruk dat ze terug willen in de tijd. Vroeger was alles beter met de natuur, ze willen dat herstellen. Mijn vrouw komt uit de Peel waar ze moeras en veen willen herstellen. Maar dat hebben de mensen eeuwen terug juist ontgonnen om er landbouw mogelijk te maken. Ik zeg wel eens gekscherend: ze willen terug naar de dinosauriërs. Maar wat deze groepen niet meenemen is dat de natuur altijd in beweging is, uit zichzelf en in reactie op andere veranderingen in zeestromingen of de opwarming van lucht en water. Altijd als er iets negatiefs is, krijgt de visserij de schuld.”
Wie is voor jou een belangrijk voorbeeld, een inspiratiebron?
“Oei, dat is een moeilijke vraag,” denkt Koos even na. “Er zijn zovéél mensen die mij inspireren. Als ik in Brabant praat met een boer die vertelt over hoe hij nieuwe oplossingen bedenkt voor zijn bedrijf bijvoorbeeld. Ik krijg energie van mensen die op een reële manier vooruit willen. Ik ben ook positief over de nieuwe regering, daar zitten mensen in die een reële blik hebben op de visserij. Uiteraard moeten ze zich nog bewijzen, maar er zitten gelukkig geen linkserds in. Ik was ook blij met de reactie van een aantal politici op dat WNF-rapport, dat ze niet zonder bewijs de schuld mogen leggen bij de visserij. Nogmaals, we moeten vooruit en daar helpt dit soort negativiteit niet bij.”
Over welke eigenschappen moet een jongere beschikken om later een goed visserman te worden?
“Kort en krachtig: varen en vissen moet je hobby zijn, anders kun je het wel vergeten.”
Wat was het mooiste moment voor jou op zee het afgelopen jaar?
“Er zijn zoveel mooie momenten. Dat je een mooi vangstje hebt, een mooie zonsopkomst. Of afgelopen week: de UK-266 was vastgelopen even verderop. Ik heb daar voor twitter een foto van gemaakt. Vervolgens werd ik gebeld door het AD en Visserijnieuws, of ze die foto konden plaatsen. Dan denk ik, dat maak ik ook weer mee. Overigens niet leuk dat het schip mogelijk wel schade heeft opgelopen.”
Hoe zie jij de toekomst voor de kottervisserij, waar liggen de kansen?
Koos: “Ik zie de toekomst zéker positief in. Er zijn veel mensen die niet alleen met hun mond, maar met hun denken en doen willen innoveren, als die meer gaan samenwerken komt het goed. Het zal niet vanzelf gaan en we hebben de steun van bijvoorbeeld de politiek hard nodig. Maar als we er hard voor werken, is er zeker een toekomst voor de visserij. De belangrijkste kans daarin is dat er meer eenheid komt in de sector, minder verdeeldheid.”
Heb je nog een boodschap voor de Nederlandse Vissersbond?
Koos: “Soms denk ik: kom op jongens, oefen wat meer druk uit om iets voor elkaar te krijgen. Maar ook: blijf mee-innoveren en zorg dat regels werkbaar blijven voor ons. Zorg voor gelijk speelveld voor iedereen. Ja, en liefst zag ik dat er één persoon staat die spreekt namens alle vissers. Goed en wel: ik ben en blijf wel lid bij de beste bond en dat is de Nederlandse Vissersbond.”
