Samen met zijn broer Jan Simon is Peter Bakker al dertig jaar eigenaar van de WR106. In de thuishaven Den Oever spreken we Peter over zijn kotter, zijn vissersbestaan en zijn passie voor het vak.
Celeste Karlijn
De eerdere WR106 was een kotter uit 1960 met de naam ‘Alida Catharina’, vernoemd naar de moeder en oma van Peter en Jan Simon. De huidige WR106 ‘Celeste Karlijn’ is vernoemd naar hun eigen dochters. De kotter is 23,5 meter lang en afkomstig uit 2002. De gebroeders vissen jaarrond op garnalen.
Bemanning
“Lang geleden voeren wij met z’n tweeën. Op dit moment vaart mijn neefje bij ons. Daarvoor ging Frank Rotgans zeven jaar mee. Hij heeft nu zijn eigen kotter gekocht met zijn broer Mark. Ook mijn zoon Mike is bijna zeven jaar mee geweest. Mike bevaart inmiddels ook zijn eigen kotter, de WR22”, vertelt Peter trots.
“Zo probeerde hij ons in bedwang te houden”
“Het vissersberoep zat er bij zowel mij als Jan Simon al vroeg in. Onze opa nam ons vroeger altijd mee naar zijn schuur om te helpen met het netwerk. Zo probeerde hij ons in bedwang te houden. Toen we zeven jaar waren, mochten we met onze vader mee op de kotter. We zijn ermee opgegroeid en ik zie mijzelf ook niets anders doen”, vertelt Peter. “Onze vader heeft ons de kneepjes van het vak geleerd en de liefde voor de natuur en de visserij is ook zeker iets wat ik van hem heb meegekregen.”
“Ik kan er niet altijd bij zijn”
Peter is getrouwd met Jacqueline. Samen hebben zij twee kinderen: Mike en Celeste. Zoon Mike is 29 jaar oud en bezit zijn eigen kotter, de WR-22 ‘Jacqueline’, vernoemd naar zijn moeder. Dochter Celeste is 26 jaar en werkt als verpleegkundige in Groningen. “Het grootste nadeel van visser zijn, vind ik het lang weg zijn van mijn gezin. Mijn vrouw staat er veelal alleen voor. Vroeger toen de kinderen nog klein waren al helemaal. Ik kan er gewoon niet altijd bij zijn, daardoor mis ik een hoop”, aldus Peter. “Dat is heel erg jammer, maar als visserman zal ik moeten doorzetten. Mijn werk ligt op zee. Ook als het slecht gaat zullen wij doorpakken tot het weer beter gaat.”
Jachtinstinct
Het mooiste aan het vissermanberoep is voor Peter de vrijheid op zee, al vindt hij het jachtinstinct wat een visserman moet hebben ook mooi. “Als ik de haven uit ga op zondagnacht, heb ik wel een idee van waar ik heen moet. Maar dat kan zo weer veranderen. Ik ben dan echt aan het jagen op garnalen. Elke week is weer anders. Dit houdt het spannend en zo blijft het leuk”, vertelt Peter.
“Geen visser zit hierop te wachten”
“Waar we tegenaan lopen in onze sector is vooral regelgeving en het inperken van onze vrijheid. De brug moet voller gezet worden met apparatuur om ons te controleren. Geen visser zit hierop te wachten. Ik hoop dat er geen camera’s of iets dergelijks bij komen, dan overweeg ik te stoppen”, aldus Peter.
Over twintig jaar
“De visserij over twintig jaar zal zeker lastig worden voor degene die dan aan de gang zijn. Er wordt zo veel op ons afgeschoven, waardoor we heel erg ingeperkt worden. Qua ruimte om te vissen bijvoorbeeld. Ik wil niet weten wat daar nog van over is over twintig jaar.”
Wat als…
Als Peter één dag minister van de visserij kon zijn, zou hij het beleid radicaal veranderen. “Ik zou eerst de NGO’s flink inperken. Carola Schouten laat naar mijn idee veel te veel over voor mensen die gewoon geen recht hebben op de Noordzee. De bouw van windparken zou ik ook meteen stopzetten. Laat ze eerst maar eens onderzoeken hoe goed en groen het daadwerkelijk is, want volgens mij is het veel slechter dan men nu laat blijken”, vertelt Peter.
COVID19
Over de invloed van COVID19 op de garnalenvisserij is Peter redelijk positief. “Ondanks dat het in Marokko nog lang niet goed gaat, mogen we eigenlijk niet zeuren. Ik denk zelfs dat we blij moeten zijn dat we nog door kunnen gaan met het uitvoeren van ons werk. Helemaal met het sluiten van de horeca, mogen wij als garnalenvissers echt niet klagen.”
“Het team zit goed in elkaar”
De Nederlandse Vissersbond is voor Peter een stukje gemak. “Binnen de organisatie weet iedereen gewoon wat zijn taken zijn en dat merk ik ook. Het team zit gewoon goed in elkaar. Ik zit nu drie jaar bij de Nederlandse Vissersbond en dat bevalt me uitstekend!”