Tijdens Prinsjesdag kondigde het kabinet opnieuw forse subsidies aan voor de bouw van windmolens op zee. Daarmee versnelt de uitrol van windparken op de Noordzee. Goed nieuws voor de energietransitie, maar wat betekent dit voor de veiligheid op zee?

Uit het vijfjarige onderzoeksprogramma MOSWOZ (Monitoring- en Onderzoeksprogramma Scheepvaartveiligheid Wind op Zee) blijkt dat de risico’s voor de scheepvaart duidelijk toenemen. Met meer windparken wordt de beschikbare ruimte kleiner, en stijgt de kans op incidenten. Waar er nu jaarlijks al zo’n 6 tot 8 aanvaringen plaatsvinden tussen schepen onderling, verwacht MOSWOZ dat daar vanaf 2032 jaarlijks 1 à 2 aanvaringen met windturbines bijkomen.

Extra maatregelen

De overheid heeft de afgelopen jaren extra maatregelen genomen, zoals inzet van extra sleepboten, strengere verlichtingseisen en meer toezicht. Die werken voor nu, maar zijn volgens MOSWOZ op lange termijn onvoldoende. Nieuwe risico’s – zoals schepen die bij storm richting een windpark drijven of reddingsoperaties die bemoeilijkt worden – vragen om extra aandacht.

“Het rapport MOSWOZ laat glashelder zien dat de risico’s voor de scheepvaart door windparken op zee alleen maar toenemen. De overheid zegt dat er maatregelen zijn genomen, maar in de praktijk schieten die op de lange termijn tekort. Voor vissers is er bovendien helemaal geen enkel voordeel: we raken steeds meer visgebied kwijt, zonder dat daar iets tegenover staat. Terwijl er al jaarlijks aanvaringen plaatsvinden tussen schepen, komt daar straks ook nog eens het risico van botsingen met windturbines bij. De energietransitie mag nooit een excuus zijn om de veiligheid op zee te verwaarlozen én de beroepsvissers weg te drukken van hun traditionele werkgebied.” aldus Johan K. Nooitgedagt, voorzitter van de Nederlandse Vissersbond.