URK – Nederlandse vissers zijn het beu om steeds in de verdediging te worden gedrukt. De eigen minister van Economische Zaken gooit een balletje op om hun visgebied Noordzee vol te planten met windmolens. En de staatssecretaris van hetzelfde departement wijst naar beroepsvissers als er een paar honderd platvissen op het strand worden gevonden, waarmee hij tegelijk de aanlandplicht verdedigt, maar wat bij nader inzien door sportvissers veroorzaakt blijkt te zijn en ook geen schol maar scharren waren. De minister van Infrastructuur & Milieu staat op het punt om knopen door te hakken voor grote gesloten gebieden op het Nederlands Continentaal Plat, bestekken die voor de visserij van groot belang zijn. Duitsland wil er nog een schepje bovenop doen. Tel daarbij op de Britse, Vlaamse en Franse plannen. En de natuurbeweging roept met gekleurde wetenschappers in het koor dat er nog veel en veel meer beschermd zal moeten worden. Alsof het met de door de strot geduwde discardban en daardoor aangescherpte controles al niet genoeg is. Bovendien: meer dan de helft van de Noordzee wordt al ongemoeid gelaten door de vissersvloot. Vissers zijn het meer dan zat, en roepen massaal om tegenactie. Vorige week werd op zee spontaan de EMK Club geboren, om als vissers gezamenlijk een vuist te maken: tégen de discardban, tégen het volplanten van de zee met windmolens en tégen gesloten vangstgebieden. EMK staat voor Eendracht Maakt Kracht.Door VisNed gemaakt kaart (projectie WGS84) met beschermde/deels verboden gebieden, waarin tevens gevisualiseerd wordt wat er nog op de visserijsector afkomt: scholbox, Natura 2000, bodembeschermde gebieden in het kader van de Kaderrichtlijn Marien, ‘ecologische waardevolle gebieden’ en een zee aan grootschalige windmolenparken. Het Doggersbankproces is in deze kaart nog niet eens meegenomen.
Bron: Visserijnieuws
