Het slechte weer heeft de familie Visser deze week aan wal gehouden. Voor vader Hendrik Visser reden om gelijk tijd vrij te kunnen maken voor een nieuwe editie “Op de brug bij… de UK-200”.
De in 2013 gebouwde, 22 meter lange, UK-200 wordt bemand door de familie Visser. Vader Hendrik, zijn jongste zoon Jan Hendrik (31) en oudste zoon Simon (35). Vanuit de havens Thyboron, Hvide Sande en Hirtshals (Denemarken) trekt het drietal naar de Noordelijke visgronden om te twinriggen op schol.
De UK-200 “Hendrik Senior”
Familie
Hendrik is al 42 jaar getrouwd met zijn vrouw Hendrika. Naast hun twee zoons Simon en Jan Hendrik, hebben zij ook drie prachtige dochters Marja (39), Janette (39) en Mirande (40). Hendrik ontmoette zijn vrouw Hendrika, hoe kan het ook anders, op de haven van Urk. “Ik was vroeger altijd op de haven van Urk te vinden. Toen lagen er nog 70 á 80 schepen, je kon niet om de visserij heen”, vertelt Hendrik. Hoewel Hendrik zelf een boerenzoon was, zat de visserij er altijd al in. Zijn opa was visserman en al vroeg draaide alles om de visserij. “Als 12-jarig jongetje was het mijn doel om zelf mijn eigen netten te kunnen maken, want dan kon ik mooi op eigen houtje in de singel vissen. Vissen in de singel mocht natuurlijk helemaal niet van de politie.. maar we deden het toch”, lacht Hendrik.
Eigen bedrijf
In 1979 startte Hendrik zijn eerste eigen bedrijf. Hij heeft door de jaren heen verschillende kotters gehad. In 1983 ving hij de eerste kreeftjes. “We hebben de kreeftjesvisserij in die tijd echt op de kaart gezet. De sortering was goed en de vangsten waren van mooie kwaliteit”, aldus Hendrik. Maar de tijden zijn veranderd. Waar je vroeger 2 gulden per kilo ontving is dat in de jaren gestegen naar 8 euro per kilo. De vloot werd groter en er werden meer gebieden gesloten.
Visserij
Nu twinrigt Hendrik met de UK-200 op schol. Onderzoekers stellen dat de zee vol zit met schol maar de praktijk wijst anders uit. ”Waar je vroeger in één trek 49 kisten schol naar boven haalde, doe je daar nu één week over. 75% van de besomming in het scholbestek is bijvangst”, vertelt Hendrik. Overschakelen naar een andere visserij is voor de UK-200 geen probleem. Mocht het zover komen kan de kotter ook ingezet worden voor de kreeftjes- en garnalenvisserij.
Het leven als een visserman
Op de vraag wat Hendrik een nadeel vindt van het leven als visserman, antwoordt hij direct en resoluut “niets”. Al vindt hij wel dat een visserman snel als “misdadiger” wordt neergezet. Hier kan hij zich totaal niet in vinden. “Het idee dat je altijd 1-0 achter staat vind ik lastig”, vertelt Hendrik. “Ik ben voor handhaving en wij doen er aan boord alles aan om ons te houden aan de wet- en regelgeving. Maar dat je verhaal als visserman soms bij voorbaat niet wordt gehoord, is moeilijk”. Gelukkig voert positiviteit bij Hendrik de bovenhand. Hij geniet volop van zijn leven als visserman. “Ik kan zo onder de indruk zijn van het complete plaatje, de visserij, de natuur, het samenwerken met mijn zoons aan boord. Ik heb enorme bewondering voor de natuur… Wanneer we opstomen met windkracht 8, dan zie ik de boeg met geweld omhoog komen en terug deinzen in het water, dat vind ik mooi!”.
UK-200 in de deining
De toekomst
Hendrik blikt vooruit naar de toekomst. “Het wordt moeilijk en er zal veel veranderen. Maar de visserij blijft bestaan!”, zegt hij resoluut. Ook voor Hendrik zelf zullen er zaken veranderen. “Waar ik vroeger wekelijks op zee was en op zaterdag terug in de haven kwam, merk je nu dat daar bij de jongere generatie een verschuiving in plaatsvindt. De jongens willen toch wat vaker aan wal zijn”. Hendrik constateert dat de vloot al wel aan het verouderen is. “Innoveren zou makkelijker gemaakt moeten worden. Waar we vroeger tot bijna 25% subsidie ontvingen, is het nu keihard werken om ook maar een klein percentage subsidie los te krijgen. Onze toekomst, de jongere generatie vissers, zou veel meer steun moeten krijgen”.
Scholing
Als het gaat om de scholing van schippers en hun bemanning, ziet Hendrik positieve ontwikkelingen plaatsvinden. “Als 15-jarige werd ik als schipper opgeleid en kon ik op mijn 18e aan de slag. De opleidingen, die mijn generatie toen der tijd hebben gevolgd, verloren met de jaren hun waardering. In de afgelopen jaren waren er genoeg jongens zonder opleiding veel geld aan het verdienen, ze werden nooit gestimuleerd om verder te leren. Gelukkig zie je dat daar nu weer verandering in komt.”
Hendrik Visser op de brug van de UK-200
Hier en nu
“52 jaar geleden stond er een groep jongens op de haven van Urk, die mij vertelden dat ik nooit een visserman zou worden… Die waarheid is toch wel even anders”, glundert Hendrik trots. Van zijn vader heeft Hendrik door de jaren heen geleerd om tevreden te zijn met wat je hebt. “Ik heb gezien hoeveel werk mijn vader vroeger heeft verzet en hoe ‘normaal en tevreden’ mijn ouders zijn gebleven. Het heeft voor mij dan wel 62 jaar geduurd”, lacht Hendrik. “Maar ook ik krijg steeds meer rust”.
Nederlandse Vissersbond
“Onze belangen worden door de Nederlandse Vissersbond goed behartigd, zonder meer. Het is fijn dat het kantoor nu op Urk is gevestigd. De communicatie is direct en het is, vergeleken met het kantoor in Emmeloord, leuker om even een bezoekje te brengen”.
