Ruimte voor vogels en vissers

De afgelopen jaren heeft de Nederlandse Vissersbond samen met het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ), Wageningen Marine Research (WMR), Vogelbescherming Nederland en Meromar Seafoods B.V. onderzoek gedaan naar de duurzame vangst van de halfgeknotte strandschelp (Spisula subtruncata), ook wel bekend als ‘Spisula’ in relatie tot de voedselvoorziening voor de zwarte zee-eend.

De spisula was jaren geleden een dominante schelpdiersoort in de Nederlandse kustwateren, maar leek na het jaar 2000 door diverse factoren snel van de zeebodem te verdwijnen. De visserij op spisula werd daarom stilgelegd. Maar in 2017 werd tijdens de jaarlijkse inventarisatie van de schelpdieren ineens de hoogste biomassa gemeten sinds de start van de meting in 1995. Door deze sterke toename van het bestand, werd de spisulavisserij weer aantrekkelijk voor de sector.

De overheid is echter terughoudend om vergunningen te verlenen mede omdat de spisula, samen met andere scheldiersoorten, een belangrijke voedselbron voor de zwarte zee-eend is. De zwarte zee-eend is een beschermde vogelsoort waarvoor de instandhoudingsdoelstelling geldt dat er moet voldoende draagkracht (lees: voedsel) moet zijn voor 68.500 zwarte zee-eenden. Sinds het ineenstorten van het spisulabestand worden de beoogde aantallen echter niet of nauwelijks meer gehaald.

Het gezamenlijke onderzoek is opgezet om de relatie tussen spisula en zwarte zee-eenden goed te leren begrijpen, zodat een duurzame spisulavisserij mogelijk is en er voldoende voedsel beschikbaar blijft voor de zwarte zee-eenden.