De Nederlandse Vissersbond heeft, samen met andere sectorvertegenwoordigers, een kritische zienswijze ingediend op de nieuwe landelijke Natura 2000-doelen van het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur. De organisaties uiten daarin fundamentele zorgen over de haalbaarheid en de verstrekkende gevolgen van de voorgestelde natuurdoelen.

In strijd met eerder beleid

De visserijorganisaties stellen dat de nieuwe doelen in strijd zijn met eerdere overheidsafspraken uit 2006, waarin ‘haalbare en betaalbare’ natuurdoelen met draagvlak en belangenafweging werden vastgelegd. Nu lijken modelmatige eindbeelden zonder realistische beleidsruimte de boventoon te voeren. In de toelichting van de zienswijze wordt het volgende gesteld: “De doelen zijn zo geformuleerd dat bij twijfel of schommeling direct wordt ingegrepen, daarmee verdwijnt het onderscheid tussen een signaal en een probleem, en ligt volledige stilstand op de loer.”

Onnodig extra beperkingen

De zienswijze benadrukt een overdreven toepassing van het voorzorgsbeginsel, waarbij elke onzekerheid direct tot restricties leidt, zelfs zonder wetenschappelijk bewijs. Hierdoor passen jarenlang vergunde activiteiten plotseling niet meer. Ook legt Nederland zichzelf onnodig extra beperkingen op, zoals het strikt hanteren van de ‘gunstige staat van instandhouding’ voor vogels, terwijl dit formeel niet altijd vereist is. Dit kan leiden tot disproportionele maatregelen bij natuurlijke schommelingen.

Gebrek aan inspraak

De visserijorganisaties signaleren een gebrek aan inspraak van gebruikssectoren in de beleidsvorming, die vaak plaatsvindt in een gesloten kring van wetenschappers en natuurorganisaties. Dit leidt tot een eenzijdige interpretatie van ecologische inzichten.

De sector stelt dat dit geen kwade opzet is, maar het gevolg van een systeem waarin de interpretatie van wetenschap beleidsmatig is gekleurd, belangenafweging uit het proces is verdwenen en praktijkkennis nauwelijks wordt meegenomen. Het gevolg: ogenschijnlijk neutrale doelen die in de praktijk funest uitpakken voor legaal gebruik, vergunningen en samenwerking. Juist daarom is brede inspraak vanuit alle gebruikssectoren essentieel voor het draagvlak en de effectiviteit van natuurbeleid.

Oproep aan het ministerie

De gezamenlijke visserijorganisaties roepen het ministerie op tot een fundamentele heroverweging. Zij wijzen erop dat het huidige voorstel niet alleen de visserij onder druk zet, maar het hele natuurbeleid kan blokkeren. Juridisch rigide doelen zonder beleidsruimte ondermijnen draagvlak, roepen conflict op en sluiten samenwerking uit.

In plaats daarvan zou juist ingezet moeten worden op duidelijke ambities, inzetverplichtingen, stapsgewijze uitvoering en gezamenlijke verantwoordelijkheid – waarbij natuur én gebruik hand in hand gaan.