Onlangs las ik een bericht vanuit de landbouw en dat sprak mij aan. 
Deze landbouwer zei tot zijn collega’s:
“Recht de rug, wees trots en draag uit wat je doet. Het beeld van de landbouw bepalen we zelf. Drie miljoen mensen genieten zondags van het ‘Boer Zoekt Vrouw’ programma. Ze wentelen zich met plezier in het boerenleven ook al wordt er op de achtergrond wat commentaar geleverd.
Natuurlijk gaat er wel eens iets mis in de landbouw. Ik walgde ook van de beelden van het slachthuis in België. Maar de filmer ervan blijkt als manager verantwoordelijk te zijn voor het welzijn van de dieren. Deze linkse infiltrant nam bewust geen actie, stond fouten toe en filmde voor eigen gewin. Terwijl hij juist was aangesteld om dierenleed te voorkomen.
Het probleem voor de veehouderij is beeldvorming: hoe wordt iets gefilmd. Als je bij een boerenbedrijf 24/7 een camera plaatst kun je door plakken en knippen een filmpje van 30 seconden maken waarin de boer er als dierenbeul of juist als grote dierenvriend uitkomt.
Ik heb er erg veel moeite mee wat in Brabant gebeurt. Met enkele grote ondernemers, denk aan Philips, heeft de landbouw in die provincie de huidige welvaart gebracht. Het uitrookbeleid dat de SP-gedeputeerde voert, slaat helemaal nergens op. Door bewust verkeerde en negatieve berichtgeving haalt hij ook nog het maatschappelijk draagvlak onder de voeten van de landbouw weg. Hij verkondigt doodleuk dat boeren erger zijn voor het milieu dan afvallozende drugscriminelen. Op welke planeet leeft die man?”
“Onze Duitse buurman maakte zich ook al grote zorgen over de hetze tegen boeren door continu negatieve berichtgeving. Eén van zijn kinderen komt thuis met de opmerking dat er niet bij hem gespeeld mag worden omdat papa en mama dierenbeulen zijn. Dat grijpt je naar de keel. We moeten goed met die beeldvorming omgaan. Kijk naar de nertsenhouderij. Linkse extremisten wilden deze sector uit Nederland. In 2024 is het gedaan met deze sector. En wat lost dat op? In Polen wordt volop voor nertsen gebouwd en leven de dieren onder minder goede omstandigheden dan hier.
Er is een groot verschil tussen de beleving van mensen en wat er zich op een boerderij afspeelt. De overgrote meerderheid van hen die ooit in een varkens-, koeien-, of kalverenstal heeft gekeken, is lovend over de manier waarop wij met onze dieren omgaan. We moeten dus nog meer laten zien wat we doen.
Als ondernemer ben ik bereid meer geld in promotie te steken. We moeten zelf in de aanval. Niet reageren als er iets voorvalt, maar structureel ons goede verhaal vertellen. Daar ligt een mooie taak voor onze belangenbehartigers. Dus mensen: rug recht, wees trots en draag uit wat je doet. Kritiek kunnen we met feiten pareren en leugenaars en stemmingmakers die onwaarheden verkondigen, moeten we aanpakken,” aldus deze landbouwer/boer/agrarisch ondernemer.
Dit verhaal spreekt me aan omdat je voor het woord boer of boerderij slechts het woord visser of visserij hoeft in te vullen en je hebt eenzelfde les geleerd. Zo kunnen we veel van elkaar als sectoren leren door niet het wiel opnieuw uit te vinden maar gewoon te lezen en te begrijpen wat andere sectoren allang hebben uitgevonden.
Een melkveehouder reisde, in het kader van een leerproject, de wereld rond en concludeerde dat het maken van heldere bedrijfskeuzes het beste inkomen oplevert. Het blijkt toch wel goed te zijn dat dit soort netwerkprogramma’s bestaan.
Wat deze boer vooral opviel is dat boeren die heldere keuzes maken het beste inkomen verdienen. Of je kiest voor schaalvergroting en efficiency, of je kiest voor meerwaarde (specialisatie in de keten). Alles er tussenin rendeert veel minder, zo is zijn (persoonlijke) conclusie.
Ik vind dat wel herkenbaar en vraag mij wel eens af of iedereen die keuzes maakt, of gewoon de gangbare flow volgt. Interne communicatie hierover zou wat meer gestructureerd op gang kunnen komen en daarom is kennisuitwisseling echt een belangrijke ontwikkeling (van het werkwoord (ont)wikkelen).
Johan Nooitgedagt
Deze column is deze maand verschenen in Vismagazine
