We hebben wel wat te stellen met Frankrijk. Het lijkt wel alsof de tegenstellingen steeds groter worden met het EU-land Frankrijk, nadat ze zo fel tekeer zijn gegaan tegen het pulsvissen door de Nederlanders. Een innovatie waar we juist zoveel brandstof mee besparen en het Klimaatakkoord klip en klaar tegemoet komen. Ook op het gebied van belangrijke functies die er in Brussel verdeeld moeten worden lukt het maar niet om de Fransen aan onze zijde te krijgen. Komt het omdat wij het kleine kikkerlandje zijn en overal de mond over open hebben?
De jacht op weidevogels
Wij beschermen onze landerijen en weidevogels om de populaties en bijbehorende habitat te behouden en te verbeteren. Het zoeken van kievitseieren moesten we er aan opofferen en als klap op de vuurpijl: de Fransen schieten de vogels uit de lucht die wij aan het beschermen zijn. Is dat niet een beetje de vergelijking met de metafoor: water naar de zee dragen?
Bestuursrechter van Frankrijk
Nu is er dan eindelijk een overwinning voor de vogelaars in Nederland. De rechter in Frankrijk heeft het verboden om nog langer op de wulp (dat is een weidevogel) te mogen jagen. De overheid in Frankrijk had de Franse jagers namelijk wel groen licht gegeven om een slordige 6.000 vogels van deze soort te mogen beschieten. Dat hoort bij de Franse cultuur. Daar is een streep door gehaald omdat het met deze weidevogel slecht gaat. Ook Vogelbescherming Nederland heeft er voor gezorgd dat de Fransen zich nu eindelijk aan die regels moeten houden. Een goed verstaander zal denken: en nu nog de controle regelen want Frankrijk is een erg groot land met heel veel Franse keukens.
Steun vanuit het Europees Parlement
VVD-er Jan Huitema (zelf landbouwer met weidevogels op zijn Friese land) gaf uitgebreide steun aan het protest dat wij ze hier beschermen en dat ze de vogels in Frankrijk uit de lucht schieten. De wereld op z’n kop. Die vogelstand ging volgens de kenners met bijna 50% achteruit. Daarom is er ook veel geld gestoken in de bescherming en verbetering van de vogelstand. De vogels bivakkeren op de Waddeneilanden, vlakbij de Rijke Waddenzee, en vliegen door of over Frankrijk, naar het Zuiden, om te overwinteren. Dit gaat over één vogelsoort terwijl je zou denken dat voor elke soort nu een proces moet worden afgedwongen. Het jagen zit voorlopig nog in de genen van de Franse plattelanders.
Nu de glasaal
Het is bekend dat wij Nederlanders fel gekant zijn tegen de Zuid Europese vangst van glasaal. Ook dat doen de Fransen. Het is toch van de zotte dat je klein grut wegvangt, baby-aaltjes die de oogjes nog niet open hebben, en weer probeert door te verkopen naar China voor kwekerijen. Dat klinkt makkelijk totdat de Fransen in Brussel zeiden dat het juist de Nederlanders zijn die de aalstand ‘vernietigen’. De Fransen en Zuid Europeanen kwamen met de bewering dat ze in Noord Europa de moederdieren bevissen. “In het Noorden bevissen jullie de volwassen aal die juist voor de nakomelingen moeten zorgen en dat is minstens zo erg, zo niet nog veel erger”, zeiden de Fransen eenstemmig. Elkaar de schuld geven. Is het de kip of het ei?
De Nederlandse bemoeizucht
Ook was er ooit een verwijt van Nederland richting Frankrijk over de tonijnvisserij in de Middellandse Zee. Waar bemoeien we ons mee? Moet dat kleine landje, met de dijk omgeven, nu overal altijd ‘iets’ van vinden. Zijn wij de wereldverbeteraars? Het grote land Frankrijk vaart gewoon haar eigen koers. Af en toe mag Rutte even langskomen, maar of het wat betekent? Weinig van te merken. Misschien moet Nederland zich wat gereserveerder opstellen in Europa. In Zuid-Nederland zijn ze ook minder direct en wat diplomatieker in hun uitlatingen. Je zou ook kunnen zeggen dat er al vanaf het begin een weeffout in de EU zit. Het had misschien in twee gedeelten gesplitst moeten worden. EU-Noord en EU-Zuid met bijbehorende aparte valuta. Dan hoef je minder ‘gedoe’ in de EU te overbruggen. Soort bij soort en vergelijkbare culturen bij elkaar in het hetzelfde hokje. Het is zoals het is.
Deze column van Johan Nooitgedagt werd eerder geplaatst in FishTrend.
