Afgelopen week verscheen er op de facebookpagina van EMK-vissers een interview met de directeur-eigenaar van vishandel Jenovries, Jeroen Osendarp. De IJmuidenaar heeft het te doen met de vissers. “Het zou goed zijn als vissers en vishandelaren vaker bij elkaar in de keuken kijken. We hebben elkaar nu meer dan ooit nodig.”.
Het verhandelen van vis zit Osendarp in het bloed. Zijn grootvader Henry heeft het bedrijf in 1918 opgericht en inmiddels wordt er vis internationaal geëxporteerd. De vis koopt Osendarp op Nederlandse en Deense visafslagen. Michel Verschoor ging bij hem langs op kantoor om hem een paar vragen te stellen.
De vissector heeft het zwaar
Osendarp vertelt dat het de laatste jaren lastiger is om goede zaken te doen. “De Nederlandse visaanvoer is sterk afgenomen nadat vorig jaar belachelijk veel Nederlandse kotters zijn gesaneerd en gesloopt. Je ziet al langer dat visserijbedrijven in de hoek worden gedrukt, maar wat vorig jaar gebeurde is te gek voor woorden. Dat was en is vooral een ramp voor de jongere vissers van dertig, veertig jaar, die graag door willen.” Het is moeilijk om nog aan de vraag naar vis te voldoen. Waar er eerst op donderdag al 3 kotters tong losten in IJmuiden, zijn dat er nu in de hele week nog maar 2. “Er is geen massa meer. Op afslagdagen moeten wij veel scherper zijn en niet te laat komen, want om half elf is alle vis verkocht.”
Een gezamenlijke toekomst
“De vis dreigt een duur nicheproduct te worden”. Als de prijzen nog verder stijgen, is er een kans dat afnemers geen grote hoeveelheden meer kunnen inkopen. Sommige vissers vinden de tussenhandel tussen visser en consument maar zakkenvullerij. Ze roepen dan ook wel eens de vis vanaf het schip te willen gaan verkopen, als de afslag prijzen te laag zijn. Osendarp blijft er nuchter onder. “Mijn antwoord was dat vissers goed zijn in vissen en wij in verwerken en transporteren. Vissers kennen de bestekken en weten op basis van de windrichting en de stand van de zon en de maan welke kant ze zondagnacht moeten uitvaren. Dat is vakkennis. Die hebben ik en mijn collega’s op ons terrein.” Het is ook niet makkelijk voor een visser om vis te verkopen als hij op zee zit. Je hebt als handelaar ook te maken met allerlei hygiëne-eisen en controles. “je moet de vis koelen, sorteren, snijden, verpakken en transporteren en je personeel betalen. Als visserijbedrijf heb je daar een extra dagtaak aan, terwijl wij het tegen dezelfde kosten voor vissers doen.”
Osendarp zou graag een toekomst zien waarbij de visser en de handelaar begrip voor elkaar hebben. “Wij hebben goede vissers nodig en vissers hebben goede afnemers nodig die de weg kennen. Nu wordt er nog te vaak gesproken in termen van ‘wij’ en ‘zij’. Het zou goed zijn als we wat vaker bij elkaar in de keuken zouden kijken. We hebben elkaar nu meer dan ooit keihard nodig. Maak wat vaker een praatje met elkaar, op de afslag, op de kade of op uitnodiging in de bedrijfspanden van de verwerkers en handelaren. Ga voor je als visser vrijdag de haven verlaat en naar huis gaat, eerst even bij ons of bij onze collega’s langs. Alleen zo kunnen we elkaars werk en markt beter leren begrijpen en achterdocht over en weer verkleinen.”
Het interview
Het volledige interview is te lezen op de facebookpagina van de EMK-vissers en is gepubliceerd op zaterdag 20 april 2024. Of lees het interview hier. Michel Verschoor heeft naast het interview ook bovenstaande foto gemaakt.
Voor meer informatie
Contact opnemen met het Team Nederlandse Vissersbond via T 0527-698151 of secretariaat@vissersbond.nl, vragen naar Jannieke Gerritsen.
