Eind 2024 heeft het Verenigd Koninkrijk wederom een aantal consultaties opengesteld over visserijbeheerplannen voor de Engelse wateren van de Zuidelijke Noordzee en het Kanaal. De Nederlandse Vissersbond heeft via de North Sea Advisory Council (NSAC) en EAPO bijgedragen aan het leveren van inspraak op twee visserijbeheerplannen, namelijk die over non-quotasoorten en over roggen. Ook heeft de Nederlandse Vissersbond zelfstandig een bijdrage geleverd aan de consultatie.

Inspraak op Engelse visserijbeheerplannen

Na Brexit heeft het VK de Fisheries Act 2020 gepubliceerd. Deze wet biedt het raamwerk voor het beheer van de Britse visserij als onafhankelijke kuststaat. In de Britse Visserijwet is een bepaling opgenomen voor de publicatie van visserijbeheerplannen (FMP’s), die van toepassing kunnen zijn op specifieke soorten of visgebieden. Elk van deze plannen zal een online consultatieperiode kennen, waarin belanghebbenden hun mening kunnen geven. De NSAC en EAPO hebben online inspraak geleverd op consultaties die erg belangrijk zijn voor onze vloot.

FMP voor demersale non-quotasoorten – Zuidelijke Noordzee

In de inspraak concludeert de NSAC over het algemeen dat het ‘Southern North Sea Demersal Non-Quota Species Fisheries Management Plan’ sterk gericht is op het beperken van één specifiek type vistuig, namelijk flyshoot. Het voorstel om de maaswijdte te vergroten naar 100 mm is alleen van toepassing op flyshoot (code SSC/SDN) en daarmee discriminerend. De NSAC pleit voor het gelijktrekken van de maaswijdte in Britse wateren met de maaswijdte in EU-wateren, waarvoor momenteel een maaswijdte wijziging naar  80 mm in procedure is voor flyshoot.

Verder kon de NSAC geen steun uitspreken voor een vergunningstelsel, seizoenssluitingen, minimuminstandhoudingsreferentiegrootten voor flyshootsoorten zoals mul en poon, en een beperking op bruto tonnage, motoromvang en lengte/diameter van de touwen in ICES-gebieden 4b en 4c voor flyshoot. Het FMP gaf volgens de NSAC namelijk te weinig (wetenschappelijke) onderbouwing en toelichting op de voorgestelde maatregelen.

Wat betreft de opkomende visserij op inktvis stemt de NSAC in met het verbeteren van monitoring en gegevensverzameling voor inktvissoorten in de Zuidelijke Noordzee. Dit is namelijk belangrijk om de dynamiek en gezondheid van inktvispopulaties te beoordelen en begrijpen.

>> Lees de gehele NSAC-inspraak op het FMP voor demersale non-quotasoorten hier.

FMP voor roggen – Zuidelijke Noordzee en Kanaal

Het ‘Southern North Sea and Channel Skates and Rays Fisheries Management Plan’ stelt onder andere voor om seizoensgebonden en ruimtelijke sluitingen te implementeren. In de reactie op het FMP heeft de NSAC aangegeven deze sluitingen niet te ondersteunen. Er moet namelijk eerst meer wetenschappelijke kennis verzameld worden over de verspreiding en migratiepatronen van roggen om contouren te ontwerpen voor zulke sluitingen. Ook is bekend dat roggen een hoge overlevingskans hebben nadat ze zijn gevangen. Om deze reden kennen roggen een vrijstelling van de aanlandingsplicht. Uitdagingen rond ruimtelijke planning nemen toe en MPA’s en/of RTC’s voor roggen zouden hier alleen maar aan bijdragen.

De NSAC steunt de overweging om een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte (MCRS) toe te passen, mits wetenschappelijk onderbouwd, aangezien MCRS ook in de EU-visserij te vinden is. In de Nederlandse visserij wordt bijvoorbeeld een MCRS van 55 cm (hele rog) gebruikt en breed ondersteund door vissers. Een maximuminstandhoudingsreferentiegrootte (MaxCRS) kan de NSAC echter niet ondersteunen, omdat niet is beschreven wat de MaxCRS in cm zou kunnen zijn. De exacte MaxCRS in cm moet eerst worden onderzocht en bepaald op basis van de beste beschikbare wetenschappelijke kennis. De NSAC heeft vraagtekens bij de praktische uitvoering, aangezien een MaxCRS de vismogelijkheden beperkt en het technisch uitdagend is om grote roggen selectief te vermijden.

>> Lees de gehele NSAC-inspraak op het FMP voor roggen hier.