Europarlementariër Peter van Dalen heeft een maandelijkse podcast ‘Met Peter in Europa’, waarin hij de Europese actualiteit bespreekt. Namens de ChristenUnie zit Van Dalen in de christendemocratische EVP-fractie van het Europees Parlement. In de vierde aflevering van zijn podcast gaat Peter in gesprek met Hendrik Romkes en hebben zij het voornamelijk ook over verplichte camera’s aan boord van vissersschepen.
In gesprek met Hendrik Romkes
Van Dalen gaat in deze aflevering van de podcast in gesprek met Hendrik Romkes, eigenaar van onder meer de duurzame vissersschepen MDV1 en MDV2. Zij hebben het met elkaar over de steeds grotere uitdagingen waar onze sector mee te maken krijgt. Daarnaast wordt er specifiek ingegaan over de plannen om camera’s aan boord verplicht te stellen.
Van Dalen herkozen als vicevoorzitter in PECH-commissie
Elke 2,5 jaar worden de posten in het Parlement opnieuw verdeeld, voor zowel de voorzitter van het Parlement, maar ook voor de voorzitters en vicevoorzitters van de verschillende Europese commissies in het Parlement. Van Dalen is daarbij unaniem opnieuw verkozen tot vicevoorzitter van de PECH-commissie, ofwel de Visserijcommissie. Deze commissie bereidt wetgeving voor op het gebied van visserij. De Europese Commissie komt met wetgevingsvoorstellen en de PECH Commissie moet deze voorstellen goedkeuren als het gaat om visserij. De positie als vicevoorzitter in de PECH-commissie is gunstig voor Van Dalen, omdat je dan meer invloed hebt op wat er op de agenda komt en wanneer.
CCTV-controle op aanlandplicht
Samen met Hendrik Romkes bespreekt Van Dalen in de podcast zaken als de puls en de aanlandplicht. Beheer over onze zee is goed en ook nodig, maar er zijn ook veel plannen en beleid in Brussel die in de praktijk voor vissers moeilijk uitvoerbaar of te begrijpen zijn.
In het kader van de aanlandplicht wordt er nu in het Europees Parlement gediscussieerd over hoe gecontroleerd moet worden dat te kleine vis toch niet terug overboord wordt gegooid. Er ligt een voorstel vanuit de Europese Commissie om CCTV (camera’s) toe te passen bij een bepaald type schepen als controlemiddel op de aanlandplicht.
Parlement en Raad van Ministers verdeeld over CCTV-controle
Dit wetsvoorstel is nu in behandeling in het Europees Parlement. Er ligt nog 1 vraag op tafel in die nieuwe wetgeving, namelijk ‘komen er camera’s aan boord bij een bepaald type schepen, ja of nee?’ Van Dalen geeft aan dat het Europees Parlement daar totaal verdeeld over is. Peter van Dalen is er bijvoorbeeld erg op tegen. Het is volgens hem helemaal niet nodig om met camera’s aan boord de privacy van vissers te schenden. Die controle zou ook op een andere manier moeten kunnen gebeuren. Naast het Parlement is ook de Raad van Ministers erg verdeeld over deze kwestie. Zo lang het Parlement en de Raad van Minister er nog niet uit zijn, wordt de knoop nog niet doorgehakt. Van Dalen geeft aan dat dit misschien voor de zomer gebeurd, maar dat het ook kan zijn dat in september nog steeds geen besluit hierover is genomen.
Camera’s aan boord een stap te ver
Romkes is het ook niet eens om camera’s aan boord te plaatsen. Tegelijkertijd is hij zich bewust van het feit dat als hij dit zegt, ze in Brussel denken dat de visser iets te verbergen heeft. Maar de reden om geen camera’s aan boord te willen hebben, ligt voor Romkes ergens anders. Tien jaar terug had Romkes namelijk camera’s aan boord voor een CCTV-project dat betrekking had op het kabeljauwherstelplan. Daardoor weet Romkes ook hoe dit werkt, en dat is heel intensief. Al deze beelden moeten worden uitgelezen en daar zijn mensen voor nodig. Daarnaast worden vissers al continu gevolgd op zee, door o.a. AIS-volgsysteem. “Daarmee kunnen ze altijd zien waar we zitten. Als dit systeem kapot gaat, mogen we onze visweek afmaken, maar zodra je dan binnen ligt, mag je niet de haven uit, voordat het systeem weer werkt. Onze zorg is dat dit ook met deze camera’s zal gaan gelden.” Het is gevoelige apparatuur wat aan boord makkelijk stuk kan gaan. Dat zou voor veel extra kosten zorgen, door reparatie en doordat er niet gevist mag worden als het niet werkt. Een grote angst van vissers is daarom het kostenplaatje: wie gaat de apparatuur bekostigen, de mensen die de beelden moeten uitlezen, wat zijn de regels als de apparatuur stuk gaat? Daarnaast is een ander gevoelig aspect de privacy. Vissers zijn natuurlijk met een gemeenschappelijk goed bezig, namelijk de zee. Maar aan de andere kant: een ambtenaar is ook voor de maatschappij bezig, maar wordt ook niet de hele dag op zijn werk gefilmd. Er is in de visserij al heel veel controle, en met camera’s daar nog bij, wordt dat echt gezien als een aantasting op de privacy. Dit is een stap te ver.
Visserij aantrekkelijk houden voor jongere vissers
Er blijken dus nog veel vragen te liggen rond het gebruik van camera’s aan boord, zoals: waar komen ze te hangen, wie gaat ze uitlezen, wat willen we gefilmd hebben en wat niet? Van Dalen antwoordt daarop dat camera’s in die zin eigenlijk ook zeer ouderwets zijn als we kijken naar nieuwe technische ontwikkelingen. Er zijn systemen in ontwikkeling bij de Universiteit Wageningen waarbij computersystemen heel precies kunnen uitlezen op de band hoe groot de vis is en hoe zwaar. “Dit is dan nog wel in ontwikkeling, maar als je dan toch aan een bepaalde vorm van controle wil en je wil de privacy van de mensen niet aantasten, denk dan moderner en laat de camera’s achter je”, aldus Van Dalen. Dit is dan het technisch aspect, maar het gaat ook om het geheel. De visserij zit al zo in de hoek waar de klappen vallen: de puls mag niet meer, de Brexit, ook hebben we het nog niet gehad over de Chinezen die de zeeën rondom Afrika leegvissen. Van Dalen mist in het beleid en dan met name in de wetsvoorstellen van de Europese Commissie, iets positiefs, waarvan de vissers zeggen ‘daar gaan we ons sterk voor maken, dat vinden we een leuke uitdaging’. Daarom blijft van Dalen knokken voor nieuwe technieken, zodat we ook de visserij aantrekkelijk kunnen houden voor de jongere generatie vissers.
Toekomst visserij
Romkes legt uit dat de vissers zeker openstaan voor vernieuwing en innovatie. Daarbij licht hij ook de doelstelling toe van de MDV-schepen namelijk om een visserij te ontwikkelen waarbij het economische en ecologische aspect in een goede balans is.
In Brussel blijft Peter van Dalen zich inzetten voor 1) subsidiemogelijkheden voor schepen die werken aan innovatie, zoals het MDV en 2) in het beleid zoveel mogelijk kansen geven aan innovatieve visserij en dat we in de visserij de kansen voor de toekomst overeind blijven houden. Dat is ook de koers die we als Nederlandse Europarlementariërs varen in de Europese Visserijcommissie.
Romkes sluit af door te noemen dat vissers zelf de meeste baat hebben bij een gezonde zee. En daarom moeten we goede rentmeesters van de zee blijven. “Op die manier zal er ook altijd visserij blijven, ondanks de donkere wolken die boven ons hoofd hangen”, aldus Hendrik Romkes.
Peter van Dalen vult aan dat de Noordzee een voorbeeld is waar het beheer perfect is geregeld. Bestanden die er in het verleden slecht voor stonden, staan er nu weer goed voor. Daarom is de Noordzee voor mij ook een voorbeeld voor de rest van de wereld: zo kun je ook in de toekomst goed blijven vissen!
Meer informatie
De podcast is hier te beluisteren en is ook te vinden in Spotify en iTunes door te zoeken naar “met Peter in Europa”. Voor contact opnemen met het team Nederlandse Vissersbond/PO Delta Zuid, vragen naar Emma Kater-de Boer via T 0527-698151 of secretariaat@vissersbond.nl.
Emma de Boer
