Het zijn roerige tijden in de visserij. De vangstquota 2021 voor de Baltische Zee, de Oostzee, zijn vastgesteld. Dat gebeurt door advies van biologen en daarna wordt een politiek akkoord gemaakt. Dat is elk jaar overal, voor alle EU-wateren, het geval. Dit jaar zal het met de Noordzee heel anders gaan. Hoe dat zal gaan weet nog niemand. Brexit is de boosdoener en veroorzaker van veel onzekerheid voor de Noordzeevissers.
Brexit
Bij de Brexit wordt een lijn over de Noordzee getrokken. Dat is de grens tussen Nederland en het Verenigd Koninkrijk. De Britten willen dat wij niet over die grens gaan vissen want dat zijn hun wateren ondanks het feit dat we daar al eeuwen vissen. Omgekeerd zeggen de achterblijvende EU-lidstaten dat het VK géén vrij handelsverkeer voor vis naar de EU mag hebben wanneer wij niet in hun wateren mogen vissen. Op het moment van schrijven is daar nog géén oplossing voor gevonden.
Quota
In de Raad van Visserijministers bepalen de EU-lidstaten met elkaar de vangstquota voor 2021. Hoe moet dat nu wanneer niemand weet wat de spelregels na 31 december zijn? Feitelijk is het VK dan vergelijkbaar met Noorwegen, die altijd al buiten de EU stond, maar waar we wel de viswateren in het Noorden van de Noordzee mee delen. Wil het VK werkelijk niet meer meedoen aan de EU-regelingen voor vis dan moeten we onderhandelen wat de verdeling van de quota voor de toekomst met hun zal zijn.
Haagse preferenties
Toen de EU tot de vaststelling van de verdeling van quota op de Noordzee kwam heeft het VK nogal wat voordelen gekregen. Ze hebben een voorkeursbehandeling gekregen die vandaag per jaar ongeveer 100 miljoen euro bedraagt. Dat is ongeveer 50 jaar terug in een speciale bijeenkomst te Den Haag besloten en noemen we op z’n Engels ‘The Hague Rules’.
Zeggenschap Noordzee
Waar het nu om draait is hoe de verdeling zal zijn tussen zeggenschap van Noorwegen, het VK en de EU. Is dat 50% voor Noorwegen en VK samen en de andere helft voor de EU? Is het misschien elk een derde deel zeggenschap? Bedenk daarbij dat het VK en Noorwegen dan net zoveel (gelijkwaardig) in te brengen hebben als de resterende 27 lidstaten van de EU. Willen we per 1 januari 2021 kunnen vissen dan zal er een vangstquotum moeten zijn. In het ergste geval is dat niet zo en dan moet iedereen voor de kant blijven. Op het moment van schrijven was er nog géén doorbraak in deze pittige onderhandeling. Vaak zit het venijn in de staart en weten we op 31 december pas hoe het echt zit. Blijf gezond EU-onderhandelaar mijnheer Barnier. Veel hangt van u af!!
Johan K. Nooitgedagt
Deze column van Johan K. Nooitgedagt verscheen eerder in Vismagazine.
