In het voorjaar kopte mijn krant dat er in 80 dagen al 3000 containers overboord waren geslagen. Dit was gebeurd in de voorjaarsstormen op de grote oceaan. Hebben we dan met elkaar helemaal niets geleerd van de ramp boven de Waddeneilanden met MSC Zoe? Vissers zijn hier nog steeds afval van aan het ruimen. De rest van de schade heeft de verzekeraar afgekocht.
20.000 containers
Aan boord van de MSC Zoe is er ruimte voor 20.000 containers. De breedte is 60 meter. De lengte is 400 meter bij een diepgang van ongeveer 16 meter, en dat maakt de MSC Zoe nog niet eens de grootste. Mijn schoonvader was destijds kapitein op een coaster. Dat scheepje kon je dwarsscheeps op de MSC Zoe plaatsen en dan steekt ze nog niet over de rand van de gangboorden. Wanneer bij zo’n groot containerschip de motoren in zwaar weer door pech stilvallen is de ramp niet te overzien. Het schip komt dan dwars op de golven en de krachten op de lading worden door het slingeren te groot. Het is dan buigen of barsten en heel vaak beide. Ik zeg u dat dit op de Noordzee ook kan gebeuren. In alle hoeken van de wereld zijn er al diverse ‘narrow escapes’ geweest, laten we hiervan leren en voorkomen dat 400 meter schip tegen een windmolen park drijft.
World Shipping Council
De branche-organisatie World Shipping Council in de internationale lijnvaart zegt dat het allemaal wel meevalt met de overboord geslagen containers. Volgens hun berekeningen was het jaarlijks gemiddelde ongeveer 1400 containers. Onbegrijpelijk dat we daar niet langer bij stil staan. Afgezien van het feit wat er in deze containers zit; dat is aan boord vaak niet eens voldoende bekend en ook bijna onmogelijk om van elke container te achterhalen. Je ziet daarmee ook dat de zee onderhevig is aan een enorme industrialisatie.
Van visvangst naar energie
Waar men voorheen bij zee dacht aan vis, is het nu energie geworden. De toevoeging van platformen voor olie- en gaswinning op zee zijn we inmiddels gewend, maar nu komt er een gigantische oppervlakte aan windmolens bij. Dat komt naast het gebruik van aquacultuur (zeewier, oesters en mosselen), scheepvaart, zandwinning, recreatie en het strategisch gebruik door defensie. Al die partijen hebben allemaal hun eigen benadering.
Geen Noordzee Akkoord
Wat het onderwerp niet makkelijk maakt is dat de Noordzee verdeeld is over zeven gebieden die toebehoren aan zeven verschillende landen, met alle zeven ook weer hun eigen benadering. Op die oppervlakte zijn maar liefst 25.000 windturbines nodig om te kunnen voldoen aan 90% van de elektriciteitsvraag. Daar moet je met elkaar het goede gesprek over voeren, maar dat gaat op dit moment ten koste van de Nederlandse visserij op de Noordzee. De vissector heeft voor het verbod op de pulsvisserij, de Brexit quota-aftrek, de natuurvergunningen (stikstof), de camera’s aan boord, de windmolens op zee en de gesloten gebieden nog geen enkele compensatie tegemoet kunnen zien. Ons Ministerie van Visserij zegt dat compensatie niet mag, vanwege het verbod op staatssteun. We staan dus gewoon met lege handen en dat is precies waarom we niet tekenen voor een Noordzee Akkoord.
Johan K. Nooitgedagt
