Vissers op de Noordzee en in het Kanaal treffen steeds meer roggen aan in hun netten maar die mogen ze niet allemaal meenemen. Het quotum is daarvoor ontoereikend wat het gevolg is van de jarenlange reducties die zijn doorgevoerd. Het gaat dus goed met de roggen maar de vissers profiteren daar niet van omdat ze de roggen weer overboord moeten zetten. Dat is zuur maar het wordt nog veel erger in de nabije toekomst. De Europese Aanlandplicht schrijft namelijk voor dat vanaf 2019 alle gevangen commerciële vissoorten, dus ook roggen, aangeland moeten worden. Is het quotum van een soort als roggen op dan zijn de vissers uitgevist ook al hebben ze nog voldoende quotum voor andere soorten.
Roggen kun je niet vermijden
Roggen wordt ook wel een wurgsoort (Choke Species) genoemd voor de visserij op de Noordzee en in het Kanaal. Vissers breken hun hoofd over de vraag: Hoe kunnen we nu voorkomen dat we teveel roggen vangen? Roggen zijn grote platvissen die samen met kleinere platvissoorten als tong, schol en schar worden bij gevangen in zowel sleepnetten als staande netten. Het betreft zogenaamde gemengde visserijen. Het vermijden van de vangst van een bepaalde soort is niet eenvoudig. Voor kleine platvissen kan de maaswijdte van de netten worden vergroot maar voor grotere platvissen waartoe zelfs de kleinste roggen behoren werkt dat niet. Bovendien verlies je dan ook nog eens marktwaarde tong en andere kleine platvissoorten.
Quotum en roggenbestand matchen niet
In het Zuidoosten van Engeland klagen vissers steen en been over de krappe quota voor roggen. Vooral de kleinere schepen (Under 10 meter boats) kunnen niet uit de voeten met de verlagingen van het quotum. Men vist gericht op schol en tong maar vangt steeds meer roggen bij. Paul Gibson, vicevoorzitter van de Engelse Vissersbond (NFFO): “We have done everything we can to try to make people aware that we are absolutely awash with these creatures” (Fishing News, 7 april 2016). Vissers hebben letterlijk last van de vele roggen die ze bij vangen maar niet mee mogen nemen. Gibson roept de overheid en onderzoekers (MMO, CEFAS en DEFRA) op om het visserijbeheer aan te passen aan de situatie. Een andere Engelse visserij voorman, Jerry Percy, roept op tot meer onderzoek naar visbestanden om sluiting van visserijen als gevolg van wurgsoorten te voorkomen: “If skates, rays and cod are included in 2017, with the kind op under-10 quotas we have now, then we’ve had it”. Wat voor de Engelse vloot geldt is ook van toepassing op de Nederlandse vissers die op dezelfde bestekken veel roggen vangen. Om binnen het quotum te kunnen vissen zijn er maatregelen getroffen zoals het verhogen van de minimummaat van roggen en de maximale hoeveelheid die per visreis mag worden aangeland.
Overleving van roggen
De komende maanden wordt er onder de vlag van de CVO wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de overleving van bij gevangen roggen in de Nederlandse visserij. Roggen zijn sterke platvissen waarvan de kans groot is dat ze het proces van gevangen worden en overboord gezet worden kunnen overleven. Als dat wetenschappelijk aangetoond kan worden is het mogelijk om een uitzondering van de Aanlandplicht te krijgen. In dat geval zouden levende roggen waarvoor geen quotum is weer levend overboord gezet kunnen worden. Dat zou in ieder geval het dilemma van de roggen enigszins verzachten. Belangrijkste op dit moment is echter dat er wat aan de mismatch tussen quotum en het roggenbestand gedaan kan worden. Daarvoor is meer onderzoek nodig en tijd om dat te kunnen uitvoeren en implementeren in het wetenschappelijk advies aan het visserijbeheer.