Er zijn toenemende zorgen over het verzamelen van mosselzaad. Daarom onderzocht Wouter van Broekhoven, onder begeleiding van professor Aad Smaal, de ecologische impact van het verzamelen van mosselzaad. En wat blijkt? Het mosselzaad stimuleert zijn eigen voedingsbron!
Traditioneel gezien werd het mosselzaad opgevist met bodemvisserij. Tegenwoordig wordt er steeds vaker gewerkt met mosselzaad invangstallaties (MZI’s), passief in het water hangende touwen en netten, die als kunstmatige substraten een plek bieden voor het mosselzaad om te hechten. MZI’s zijn stabieler in opbrengst dan in bodemvisserij.
Voedselkringloop
Het kweken van de mossels vraagt voedingsstoffen, die de mossels uit de omgeving filteren. Met als gevolg dat er minder voedsel beschikbaar is voor andere filtervoeders. En dat roept vragen op. Is de impact op de omgeving niet te groot en nemen de mossels niet te veel voedingsstoffen uit het ecosysteem? Uit onderzoek blijkt dat 40 tot 50% van de voedingsstoffen die de mosselen uit algen halen, weer vrijkomt voor de voedselkringloop, omdat de mossels feces en pseudofeces produceren. Deze (pseudo)feces bevatten nutriënten als stikstof, fosfaat en silicium.
Evenwicht
Doordat het groeiseizoen van de mossels samenvalt met de periode waarin fytoplankton vaak een gebrek heeft aan voedingsstoffen, kunnen de vrijgekomen voedingsstoffen een deel van de opname door het mosselzaad compenseren. De voedingsstoffen die de mossels uitscheiden, komen langzaam weer vrij, zelfs als de mossels geoogst zijn, komen er nog voedingsstoffen vrij. Door de regeneratie van met name stikstof, ontstaat er een positieve feedback voor fytoplanktongroei, wat zorgt voor het behoud van de draagkracht van het systeem.
BRON: AQUA cultuur 4 december 2024
Voor meer informatie
Contact opnemen met het team Nederlandse Vissersbond via T 0527-698151 of secretariaat@vissersbond.nl, vragen naar Johan K. Nooitgedagt.
Johan K. Nooitgedagt
