In de rubriek ‘Op de brug bij…’ maken we nader kennis met een lid van de Nederlandse Vissersbond, om meer te weten te komen van de persoon achter de visser.

Hij had vanochtend zijn allereerste vergadering in de ledenraad van de Nederlandse Vissersbond. “Goed, leuk, interessant. Zo hoor je ook meer over ontwikkelingen die je anders niet echt meekrijgt. Ik vind het interessant om mee te kunnen denken en praten,” reageert Dirk Romkes, schipper op de MDV-1 Immanuel.

Dirk (36) is getrouwd en vader van drie zoons in de leeftijd van elf, zeven en twee jaar. Dat gezin is – naast het werk aan boord – zijn grootste hobby. “Geen sport of iets anders, gewoon de tijd die ik kan doorbrengen met het gezin en het samen op stap gaan. Doordeweeks ben ik druk met vissen, dus dan kies ik ervoor om de vrije tijd echt door te brengen met mijn vrouw en zonen.”

Fascinerend experimenteren

“De bemanning van ons schip bestaat uit vijf man. We vissen in de zomer met de gewone twinrig op de Doggersbank op schol, tarbot en tongschar. Meestal landen we de vangst aan in Harlingen, waarna de vis op de afslag van Urk wordt verkocht. Nu in de winter vissen we vaak wat dichter bij de kust, op tong. Dat doen we met de experimentele twinrig-puls. Leuk werk hoor: trek doen, tuig bijstellen, weer proberen. De resultaten werden steeds beter. Fascinerend om mee bezig te zijn, maar jammer genoeg wordt dat nu door Europa gedwarsboomd.”

“Mijn jongere broer werkt in de ICT”

Hoewel Dirk is opgegroeid met de visserij en het vissersvak ook bij de Romkes van vader op zoon is overgegaan – zijn vader en jongere broer varen op een andere kotter die deel uitmaakt van het familiebedrijf – heeft hij heel bewust zelf gekozen voor het vak. “Ik vond het vissen altijd al leuk. Mijn ouders hebben ons altijd vrijgelaten in onze keuze voor de toekomst. Mijn jongste broer heeft gekozen voor iets totaal anders, hij werkt in de ICT.”

Deze week op de Noordzee….. pic.twitter.com/ZpGi5wAAfg

— MDV (@MDVisserij) 4 november 2016

“Wat het varen en vissen zo mooi maakt? Ja dat is toch nog steeds de vrijheid die je op zee voelt. De ruimte, mooie zonsopkomsten en zonsondergangen, de natuur om je heen, jan-van-genten die achter het schip hun duikkunsten vertonen. Op zee beleef je alles gewoon intensiever. Laatst hadden we een passagier aan boord die overal erg van onder de indruk was. Die bleef ’s nachts in de stuurhut in plaats dat hij ging slapen. Zelfs het varen in de nacht vond hij geweldig. Verder is het de gezonde spanning die het werk extra boeiend maakt. Je weet nooit van tevoren wat je vangt. Elke trek is het weer een verrassing wat we gevangen hebben.”

Aanlandplicht maakt visserij niet selectiever

Wat zijn de mindere kanten van het vissersbestaan? Dirk: “Voorop gesteld: ik ben van mening dat er regels moeten zijn, zodat er geen chaos ontstaat. Maar er zijn nu wel heel veel regels. Dat maakt het werk wel minder leuk. Met de komst van de Europese aanlandplicht komen er regels bij die totaal zinloos zijn. We moeten straks alle ondermaatse vis meenemen naar de haven. Om dat te kunnen doen, moeten we een extra bemanningslid meenemen. En de discards nemen veel anders nuttig te gebruiken ruimte in. Het kost ons alleen maar veel tijd en geld, er zit werkelijk geen enkel positief aspect aan de aanlandplicht. Het idee erachter, selectiever vissen, daar kan ik wel inkomen. Maar de maatregel waarmee dit nu wordt afgedwongen, het verplicht meenemen van ongewenste bijvangst, maakt de visserij niet selectiever. De pulsvisserij is een vangsttechniek die wél selectiever is, maar die wordt dan weer in Europa de nek omgedraaid.”

“Mensen die me aan het denken zetten zijn mijn inspiratiebronnen”

Gevraagd naar wie zijn grootste inspiratiebron is, moet Dirk even nadenken. “Ik kan niet direct één persoon noemen. Het zijn mensen om mij heen. Mensen met kennis, mensen die me aan het denken zetten, met wie ik op nieuwe gedachten en ideeën kom. Zij zijn mijn inspiratiebronnen. Mensen met een visie, vooral als het om het ondernemerschap gaat. In de visserij zijn er best veel personen die vooral kijken naar de eigen weekbesomming en die van andere schepen. Maar je moet juist kijken naar de jaarresultaten, niet alleen qua besommingen maar ook naar de onkosten en wat je overhoudt onder de streep.”

Competitief ondernemerschap

Wat kenmerkt een goed visserman? Dirk: “Een goed visserman heeft kennis van zaken, kent de goede visbestekken en is een teamplayer die goed samenwerkt met de rest van de bemanning. Natuurlijk moet je ook competitief zijn, proberen de beste vangsten en resultaten te behalen. En je moet over ondernemerschap beschikken. Wij hebben in een tijd waarin de visserij het moeilijk had toch dit schip gerealiseerd, samen met de familie Kramer. Dat was niet alleen voor mij een hoogtepunt.”

Verduurzaming voor de toekomst

“Welke kansen er voor de visserij liggen? Dat is in één woord duurzaamheid. Daar vragen mensen om. Inzet, échte actie om meer te bereiken op dat gebied mis ik soms in de visserij. Zoals met de pulsvisserij. Van dat soort verduurzaming moeten we het toch hebben voor de toekomst. Niet dat ik pessimistisch ben voor de toekomst van de visserij en mijn eigen toekomst. Decennia terug kampte de vloot ook met grote problemen, maar we vissen nog steeds. Visserij zal ook blijven bestaan in de toekomst, maar we moeten er wel allemaal de schouders onder zetten en er voor 100 procent achter staan.”

Anti-visserij beeldvorming

“De grootste belemmering is de beeldvorming in de media. Het is zo jammer dat die meestal negatief is. Je hoort veel anti-visserij geluiden. We moeten tegengas geven. Misschien de journalisten en sceptici meer betrekken bij ons werk. Neem ze mee, laat ze zien, laat ze proeven. Maar als sector moeten we ook ervoor zorgen dat we niet negatief in beeld komen met zaken die niet kunnen en mogen!”

Ga zo door

En nu je eerste ledenraadsvergadering erop zit, heeft dat nog iets veranderd in het beeld dat je van de Nederlandse Vissersbond hebt? “We zitten al jaren bij de Nederlandse Vissersbond. Ik waardeer de 100 procent inzet. Tijdens de vergadering heb ik weer heel wat nieuwe mensen leren kennen en nieuwe ideeën opgedaan. Mijn beeld van de Vissersbond is positief, zij zorgen ervoor dat wij kunnen blijven vissen. We krijgen alle informatie die we nodig hebben, ik vind het Weekjournaal de laatste jaren ook sterk verbeterd. Daar kan ik weinig meer aan toevoegen dan: ga zo door!”