Frank Oosterman (HD42)
Het is druk op de HD42 die zojuist is aangemeerd in Den Helder. Een gaatje voor een interview ‘Op de brug bij…’ kon Frank gelukkig wel maken. Als we net twee minuten zitten, klinkt er luid geroep vanaf het dek: “Frank, wil je even meekijken naar de spoelsorteermachine?” Frank staat op, helpt zijn bemanningslid en schreeuwt vervolgens over het dek: “Ik moet even de Vissersbond te woord staan!”. Lachend komt hij de kombuis weer in gelopen en begint hij te vertellen…
Garnalen, schol, tarbot en langoustines
De kotter van Frank, de HD42 Grietje Cornelia, is een 24 meter lange kotter en sinds 2019 in de vaart. Met de HD42 vist Frank in het voorjaar en najaar op garnalen. In de lente en de zomer vist Frank op schol, tarbot en langoustines. “Op deze manier kunnen wij zo flexibel mogelijk vissen”, zegt Frank.
Bemanning
Als de kotter op garnalen vist, bestaat de bemanning uit drie mannen. Als de kotter op vis vist, bestaat de bemanning uit vier mannen. “Mijn neefje is in de zomer voor zijn stage met ons mee geweest om vis te vangen. Omdat wij nu op garnalen vissen, gaat hij nu mee met de WR129”, aldus Frank. “Het is een pracht om te zien dat er in deze tijd toch nog jonge jongens zijn die de visserij in willen.”
Werkzaamheden spoelsorteermachine
Zelfstandig denken
“Vroeger wilde ik al de zee op. Niet per se vissen, maar gewoon het water op. Als kleine jongen stapte ik een visreis aan boord bij mijn oom en zo ben ik er ingerold. In 2012 heb ik de oude HD42 gekocht, mijn eerste eigen kotter. In 2017 heb ik getekend voor de bouw van de huidige HD42 en sinds 2019 vis ik hier mee. Van mijn vader heb ik geleerd om zelfstandig te denken, dit heb ik altijd onthouden en probeer ik nog altijd te doen”, vertelt Frank.
“Ik moedig mijn kinderen niet aan om de visserij in te gaan”
Frank is getrouwd en samen met zijn vrouw heeft hij twee dochters van acht en vijf jaar en een zoontje van drie jaar. “Mijn kinderen vinden het werk dat ik doe prachtig. Vanwege de onzekerheden binnen de sector ga ik ze niet aanmoedigen om de visserij in te gaan. Met het lobbyen van natuurorganisaties en het gebrek aan kennis vanuit het ministerie is het onmogelijk om te voorspellen waar de sector zich over twintig jaar bevindt, maar ik ben bang dat er niet veel overblijft voor de visserman”, zegt Frank.
Doorzetter
Een groot nadeel van de visserij is volgens Frank het weg zijn van zijn gezin. “Om visserman te zijn en te blijven moet je echt een doorzetter zijn. Je kunt niet zomaar stoppen met je werk”, vertelt hij. “Vanwege COVID19 kunnen we niet veel op garnalen vissen, omdat de garnalen niet gepeld kunnen worden in Marokko. Buiten dat wordt het ons natuurlijk harstikke moeilijk gemaakt door alle natuurorganisaties, de toenemende windmolenparken op zee en vele andere belanghebbenden die niet aan de visserij denken.”
“Wetenschappers en cijfers zeggen lang niet alles”
Wanneer we Frank vragen wat hij zou doen als hij een dag Visserijminister was, antwoordt hij: “Ik zou een weekje mee gaan, om praktijkervaring op te doen en te ervaren hoe het er echt aan toe gaat in de visserij. Wetenschappers en cijfers zeggen lang niet alles en milieuorganisaties al helemaal niet. Als iedereen in de Tweede Kamer een keer mee zou gaan aan boord, zou het er denk ik heel anders aan toe gaan”, aldus de visserman.
Op de brug HD42
Vrij beroep
Buiten alle negativiteit om vindt Frank het mooie aan de visserij dat hij – voor hoe ver het nog mogelijk is – een vrij beroep heeft op zee. “Met alle regels is dat natuurlijk lang niet zo, maar als je naar buiten kijkt op zee lijkt dat wel zo. De rust die zich daar bevindt is gewoon zo mooi, daar kan bijna niks tegen op” vertelt hij.
“Ze hebben altijd antwoord”
De Nederlandse Vissersbond is voor Frank een belangrijke steunpilaar. “Met alle vragen kunnen we bij de Nederlandse Vissersbond terecht en ze hebben altijd een antwoord. Wanneer er iets gebeurt binnen de sector worden we meteen op de hoogte gesteld en anders bel ik op en krijg ik het zo te horen”, aldus Frank.
