Op vrijdagmiddag stap ik aan boord bij de ST-24 van eigenaar en schipper Peke Wouda. Als we aankomen is Peke nog druk bezig met de motor maar tijd voor een praatje met ons heeft hij zeker.
Voetballen en vissen
De 28-jarige visserman woont samen met zijn vriendin, dochter van 4 en zoontje van 2 in het mooie Stavoren. Grote hobby’s van Peke zijn voetballen en vissen. “Maar ja, vissen is mijn werk natuurlijk ook.” Vertelt de visserman. Peke zijn favoriete bezigheden in het weekend bestaan verder uit leuke dingen doen met zijn gezin en een biertje drinken met zijn vriendenclub.
ST-24 ‘Maria Josefina’
De ST-24 ‘Maria Josefina’ is een 20 meter lange kotter, vernoemd naar de oma en zus van de visserman. De kotter is gebouwd in 1988. In 2012 kocht Peke zijn eerste kotter, de HA-61, toen hij net 19 jaar was. Toen Peke na 3 jaar vissen de huidige ST-24 kocht in 2015, zat hier nog een garnalenpulsvergunning op. Hiermee is hij begonnen met vissen op deze kotter.
Zeemijn in de netten
Wanneer we vragen naar het gekste en meest bizarre wat Peke ooit heeft opgevist, begint hij meteen over een zeemijn. “Die was 160 centimeter in doorsnee en er zat nog 275 kilo springstof in. Die hadden we hier op het dek staan en de EOD heeft die toen tot ontploffing laten brengen op zee. Zodoende beleef je nog eens wat.” Lacht Peke.
Visserman in hart en nieren
Peke is opgegroeid in een grote vissersfamilie. “Ik ben er mee opgegroeid. Doordat mijn vader en opa al visten ga je een paar keer mee, dan ga je alle vakanties mee en zo besluit je om zelf ook gewoon visserman te worden. Ik denk dat de meeste vissers er zo in rollen. Zo heb ik van mijn vader toch wel de kneepjes van het vak geleerd en ik denk dat ik nog steeds leer van hem.” Vertelt Peke. Als hij een ander beroep zou moeten kiezen zou het ook absoluut op het water zijn. “Ik wil altijd blijven varen maar hoe en wat; geen idee. Misschien is de binnenvaart wel iets voor mij maar ik hoop dat ik hier nooit over na hoef te denken. Dat zou een slecht teken zijn.” Aldus Peke.
Competitief
Als visserman moet je volgens Peke veel van huis kunnen zijn en zeker een beetje competitief zijn. “Het is eigenlijk niet de insteek van de visserij om zo veel mogelijk te vangen maar een beetje wel natuurlijk. Het is toch wel een sport om aan het eind van de week zo veel mogelijk garnalen op de kant neer te kunnen zetten. Als het niet lukt, lukt het niet, maar je gaat naar zee om zo veel mogelijk te vangen.” Aldus de visserman.
Loon naar werken krijgen
Het mooiste van het beroep is voor Peke dan ook de sport om zo veel mogelijk garnalen binnen te halen. “Er zijn zo veel mooie dingen aan het vissen maar dat is voor mij wel een van de mooiste. Ook dat je elke week zelf weer scherp moet zijn om wat te verdienen. Als je zelf je best niet doet komt er ook geen geld in het laatje.” Vertelt de visserman. “Ook de vrijheid op zee is natuurlijk prachtig, maar in hoeverre zijn we nu nog vrij op zee? Voor ons is het al heel anders omdat wij met deze regels opgroeien. Mijn vader is opgegroeid met zo goed als geen regels, dus voor de oudere generatie is het veel frustrerender dan voor ons” Aldus Peke.
Gebrek aan duidelijkheid
Doordat je als visserman veel van huis bent mis je veel thuis in het gezin. Dit is voor Peke het grootste nadeel. “Met kleine kinderen thuis mis je snel veel dingen die je anders wel had meegemaakt. Maar ook de natuurorganisaties, windmolens en de onterecht gesloten gebieden maken het ons niet makkelijk. Hier lopen wij ook zeker tegen aan.” Vertelt Peke. “Maar het grootste ding waar ik nu tegen aan loop is dat ze ons vanuit de overheid geen toekomstperspectief geven. Hiermee bedoel ik dat ze geen duidelijkheid geven van wanneer we bijvoorbeeld moeten stoppen met iets op een lange termijn. Als visserman wil je wel veel investeren, in bijvoorbeeld een nieuw schip, maar je moet wel de zekerheid krijgen dat je er iets aan hebt. Nu krijgen we bijvoorbeeld weer een Wet Natuurbescherming vergunning voor 2 jaar, maar een visserman kan niet investeren voor 2 of 3 jaar want dat is niet rendabel.” Legt Peke uit.
De toekomst
Als Peke een dag voorzitter van een visserijorganisatie zou zijn, zou hij er alles aan doen om te zorgen dat de visserij blijft bestaan. “Hoe, weet ik niet, want dan had het al wel gebeurt geweest denk ik.” Vertelt de visserman. De toekomst van de visserij is voor Peke nog een vraagteken. “Ik denk dat er altijd visserij zal blijven maar de vraag is in welke vorm. Ik blijf zelf zeker nog vissen totdat het kan. Mijn zoontje is nu nog maar 2, dus of hij wilt varen is nog de vraag. De mogelijkheid is er denk ik altijd.” Aldus Peke.
De Nederlandse Vissersbond
“De service qua papierwerk en vergunningen is allemaal supergoed. Zij ontzorgen ons van heel veel dingen en daardoor hoeven wij ons daar niet meer mee bezig te houden. Dat scheelt voor ons een hoop werk. Soms denk ik wel eens dat er harder met de vuist op tafel geslagen mag worden bij vergaderingen met NGO’s, maar ik ben hier zelf ook niet bij dus ik weet niet hoe het er aan toe gaat. Hiervan krijg ik soms het gevoel dat er te makkelijk over word gedacht dat het wel goed komt.”
Voor meer informatie
Contact opnemen met het Team Nederlandse Vissersbond/PO Delta Zuid en vragen naar Bente de Haan via 0527-698151 of secretariaat@vissersbond.nl.
