Op de zondagmiddag is het rustig op de haven in Den Oever. Na zijn wekelijkse voetbalwedstrijd schuif ik bij Richard aan tafel voor een praatje over zijn bedrijf en de toekomst in de visserij.
Vrijetijdsbesteding
Schipper Richard is 36 jaar oud en woonachtig in Den Oever met zijn vrouw en 2 kinderen. In zijn vrije tijd is hij graag bezig met sporten zoals voetbal, tennis en padel. In zijn verdere schaarse vrije tijd brengt hij graag tijd met zijn gezin door. “Leuke uitjes zoals naar de dierentuin, zwembad en speelparken vind ik fantastisch om te doen met ze.” Vertelt Richard.
Niet vanzelfsprekend
Richard is opgegroeid in een visserijfamilie. Desondanks was het voor hem niet vanzelfsprekend dat hij de visserij in ging. “Toen mijn vader ziek werd ben ik op de kotter gestapt. Het bedrijf kon natuurlijk niet stil blijven liggen dus ik ben gaan vissen en eigenlijk ben ik niet meer gestopt.” Vertelt de visserman.
‘Anna Johanna’
De WR-123 ‘Anna Johanna’ is een bijna 23 meter lange kotter uit het jaar 1988. Met deze kotter vist Richard met 1 of 2 bemanningsleden voornamelijk op garnalen. “In de zomer vissen we ook wel eens op langoustines maar dat is niet altijd. Vorig jaar hebben we niet op langoustines gevist want toen ging het met de garnalen goed en hadden we geen reden om te wisselen.” Aldus de visserman.
Geduld
De kwaliteiten waar een visserman aan moet voldoen zijn volgens Richard dat je veel moet kunnen verdragen en een hoop geduld moet kunnen opbrengen. “Tegenwoordig moet je als visserman veel kunnen verdragen met betrekking tot nieuwe regels en windmolens bijvoorbeeld. Ze bedenken van alles. Zo is er ineens weer een krekel of grasspriet die ze bijzonder vinden en dan sluiten ze weer een gebied. Dat is wel iets waar je tegen moet kunnen in deze tijd.” Aldus Richard. “Het beste wat ik van mijn vader heb geleerd is dan ook om rustig en kalm te blijven. Het komt uiteindelijk vast wel goed.”.
Eigen keuzes
Het mooiste aan de visserij is voor Richard toch nog de vrijheid. “Je maakt elke week je eigen keuzes en toch zijn ze elke week weer anders. Je jaagt op iets wat zich ook verplaatst dus je past je keuzes daar op aan in de hoop toch een zo groot mogelijke vangst te behalen. Zo is elke week anders en blijft dit een prachtig vak om te doen.” Vertelt Richard.
Gebrek aan toekomstperspectief
Het grootste nadeel aan het vak is voor de visserman het gebrek aan toekomstperspectief vanuit de overheid. “Als je op dit moment goed naar het Rijk luistert en kijkt naar wat zij in de toekomst van plan zijn word er weinig tot geen toekomstperspectief voor ons als visserijsector geboden. Hierdoor krijg je ook te weinig nieuwe jongens op de vloot en komt er een tekort aan bemanning. Als je nu iemand nodig hebt ben je altijd aan het zoeken. Dit is op het moment denk ik een van de grootste problemen binnen de sector.” Legt Richard uit.
Boekhouder en visserman
Waar de schipper het meest tegen aan loopt in de visserij is het aantal regels. “Je bent ook bijna boekhouder naast visserman. Je moet noteren als je een bakkie koffie drinkt, als je wacht hebt en als je gaat slapen, als je een broodje eet en ga zo maar door. Vangstregistratie komt daar ook nog bij. En de regels worden alsmaar meer en meer.” Aldus de visserman.
Een dag als voorzitter van een visserijorganisatie
Wat Richard zou doen als hij een dag voorzitter was van een visserijorganisatie is voor hem een groot vraagteken. “Een normaal antwoord zou zijn naar vergaderingen gaan en om tafel gaan zitten met de regering over bijvoorbeeld de windmolens, gesloten gebieden en noem het maar. We hebben over de windmolens in de Sylt ook elke 3 weken een vergadering gehad en er zijn 7 voorstellen gedaan vanuit het Rijk. Ook na afwijzing en tegenvoorstellen doen ze wat ze zelf willen. Ze doen gewoon wat voor zichzelf het beste uitkomt dus ik heb geen flauw idee. Natuurlijk is het goed om jezelf te laten horen maar als er niet geluisterd wordt heb je er niet veel aan.” Aldus de visserman.
Toekomst van het bedrijf
De toekomst van het bedrijf is ook nog een onzekerheid. “Het moet wel rendabel blijven om te vissen. Als het de spuigaten uitloopt en het is niet meer te betalen qua aanpassingen van de regels over de motoren bijvoorbeeld. Er moet wel geld verdient worden en als dit niet meer kan dan gaat het niet meer. Mijn oudste zoon is ook nog maar 4 jaar dus daar kan ik nog niets over zeggen. Natuurlijk zou ik het leuk vinden maar zolang er geen perspectief geboden word vanuit de overheid vind ik het echt niet erg als hij zegt dat hij niet naar zee wilt.” Aldus de visserman.
Nederlandse Vissersbond
“Ik vind het eigenlijk allemaal prima. Ze houden mijn papieren in de gaten en ze vragen de nodige vergunningen en subsidies aan. Tot nu toe ben ik ontzettend tevreden met de service”.
Voor meer informatie
Contact opnemen met het Team Nederlandse Vissersbond/PO Delta Zuid en vragen naar Bente de Haan via 0527-698151 of secretariaat@vissersbond.nl.
