Eind oktober presenteerde Michael Gove (de Britse minister van Milieu, Voedsel en Plattelandszaken) de Fisheries Bill, een visserijwetgeving waarin de bevoegdheden van het Verenigd Koninkrijk staan omschreven vanaf het moment dat ze een onafhankelijke kuststaat zijn.
Kostbare visbestanden beschadigd volgens het VK
Tijdens de presentatie van de Fisheries Bill sprak Gove schande uit over het Europese Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GVB). Zo zei hij: “Het Gemeenschappelijk Visserijbeleid heeft de Britse visserijsector en onze kostbare visbestanden beschadigd.” Met de Fisheries Bill wil hij zorg dragen voor een duurzame en winstgevende visindustrie voor het Verenigd Koninkrijk. “Het zal kustgemeenschappen regenereren, de controle over onze wateren terugnemen en ons kostbare mariene milieu laten floreren”, aldus Gove op 25 oktober 2018 tijdens de presentatie van de Fisheries Bill. Het zijn opmerkelijke uitspraken voor een lidstaat die aan de basis heeft gestaan van het huidige Gemeenschappelijke Visserijbeleid (Europese Unie). De door de visserij verafschuwde Aanlandplicht is notabene door het Verenigd Koninkrijk geïnitieerd. Decennia lang hebben Britse vissers met Europese steun hun vloot kunnen moderniseren.
Belangrijkste punten Fisheries Bill
De Fisheries Bill ziet er zorgwekkend uit voor Europese schepen die vissen in Britse wateren. Zo zijn de belangrijkste punten:
• Het Verenigd Koninkrijk wil de toegang tot hun wateren beheren. De grenzen zullen sluiten en kotters die toch toegang willen tot de Britse wateren, daarover zal onderhandeld moeten worden waarin het Verenigd Koninkrijk ook voorwaarden als vangstbeperking, gebiedsbeperking of tijdslimieten kan opleggen.
• Ook de bepaling van de vangstmogelijkheden staat omschreven in de Fisheries Bill. Het Verenigd Koninkrijk wil zijn eigen visquota en dagen op zee gaan vaststellen en met betrokken landen als onafhankelijke kuststaat onderhandelen.
• Daarnaast staat bescherming van het mariene milieu hoog in het vaandel in de Fisheries Bill.
De Fisheries Bill is regelgeving op hoofdlijnen en moet verder in detail worden uitgewerkt. Zoals het er nu staat zijn de doelstellingen voor de visserij in Britse wateren op hoofdlijnen gelijk aan die van het Gemeenschappelijke Visserij Beleid (GVB). Zo streeft het Verenigd Koninkrijk, net als de Europese Unie, een duurzaam visserijbeheer na op basis van maximum sustainable yield (MSY) en is onafhankelijk wetenschappelijk advies daarvan de basis.
Maar op welke wijze het in de uitvoering op elkaar lijkt is maar de vraag want het ‘venijn zit in de staart’. Het Verenigd Koninkrijk zou bijvoorbeeld wel eens heel anders kunnen omgaan met de aanlandplicht na de Brexit. In de Fisheries Bill staat dat discards geleidelijk zo ver mogelijk teruggedrongen moeten worden. Het kan goed zijn dat de EU en het Verenigd Koninkrijk een verschillend einddoel voor ogen hebben. Een ander opvallend punt uit de Fisheries Bill is de mogelijkheid om quota en de visserij-inspanning jaarlijks te kunnen veilen.
Onderhandelingen
Minister Schouten gaf onlangs in een Kamerbrief aan dat zij een koppeling wil maken tussen enerzijds de handhaving van bestaande wederzijdse toegang tot wateren en bestanden en anderzijds het behoud van markttoegang. Tegelijkertijd meldt de Britse website www.gov.uk dat deze koek al gesneden is: “We hebben duidelijk gezien dat de markttoegang voor visserijproducten losstaat van de kwestie van vangstmogelijkheden en toegang tot wateren. De Fisheries Bill geeft ons de bevoegdheden om het resultaat van die onderhandelingen uit te voeren.”
Lijnen worden zichtbaarder
“De signalen van het Verenigd Koninkrijk om de grenzen van de Britse wateren te sluiten worden steeds duidelijker zichtbaar. Wij houden rekening met het meest ernstige scenario, maar vertrouwen ook op het woord van de minister dat deze lijnen nog uitgegumd kunnen worden”, aldus Johan Nooitgedagt, voorzitter van de Nederlandse Vissersbond.
Meer informatie
Johan Nooitgedagt
Neem voor meer informatie contact op met Johan Nooitgedagt via 0527-698151 of secretariaat@vissersbond.nl.
